Biraz Aksilik, Biraz Hayal Kırıklığı Ama Buna Değer…

Reşat Köstem

Bir yıllık aradan sonra, yeniden Dubai World Cup heyecanını yaşamak güzel… Çarşamba sabahı 05.30’da idmanları izlemek için hipodrom yollarına düştük. Uykusuzluk bir yana, bir gün önce geldiğimiz Türkiye’de saat daha 04.30… Saat farkı olan ülkelere gittiğinizde buna hemen alışamıyorsunuz ki, Hele yaşadığımız aksiliklerden sonra…

Paramızın sürekli değer kaybettiğini, günlük yaşantımızdan biliyoruz. Bu kaybı bir de yurtdışına göre oranlamaya kalkarsanız, yandınız.  Size değil kendime söylüyorum… Uçak biletinde ekonomi için gece seyahat etmeyi tercih ettik, etmez olaydık… 22.25’te pistten havalanmak için kaptan gerekli anonsları yaptı ve uçağın tekerlekleri dönmeye başladı ama uçak biraz gidip durdu. Kaptan bu kez,  lavabolardan birinin musluğunda arıza olduğunu, bunu onarıp hemen yola çıkacağımızı söyledi. Teknik ekip bir anda uçağın içine doldu ve “maşallah” arı gibi çalışıyorlar. Hepsinin elinde birer telefon sürekli konuşuyor ve koşuşturuyorlar. On dakika, otuz dakika, kırk beş dakika, bir saat geçti. Teknik arkadaşların temposunda “milim” düşme, lavabonun tamirinde de “bir adım” gelişme yok…

Nihayet buldukları “mucizevi” çözümü bizlerle paylaşınca, hani uçağın tekerlekleri yere değer, bir alkış kopar ya… Bunun için can atıyoruz… Tam 1 saat 35 dakika sonra, musluğu bozuk olan tuvaleti kapatıp, yolculuğa başlayacağımızı müjdelediler.  Böylesine önemli bir buluşu, bu kadar çabuk (!) akıl edene helal olsun. Biz gecenin on ikisinde Dubai yollarına düştük mü…  Kaptan, kaybettiğimiz zamanın bir kısmını yolda çıkardı. Hızı mı arttırdı, rotayı mı kısalttı, onu artık bilemem… O iki türbülânsa da girmesek, biraz daha zaman kazanırdık.  Saat 05.00’da ” hayırlısıyla” otelin kapısına vardık. Sabiha Gökçen’deki bu uçağa binebilmek için, Avrupa yakasından yola kaçta çıktığımızı hiç söylemiyim…

Biz otelden içeri girerken, yarış yazarları diğer kapıdan çıkıp, idmanları izlemek için hipodroma gidiyorlardı. Koca günü, bu yönüyle çöp oldu. Akşam tay satışlarını izleyip, haber yaptık. Yemek yedim mi, yemedim mi? Onu anımsamıyorum. Bunca yaşanandan sonra, ilk günün beklediğim kadar güzel olmadığını itiraf etmeliyim.  

ABD’den gelen atlar, çalışıyorlar onu biliyorum ama bu yıl “kim daha erken çalışacak?” diye Japonlarla iddiaya girdiklerinden haberim yoktu…  İdman pistine servisler, sabah 04.00’da başlıyor. Yarın sabah daha erken gitmeye çalışacağız ama bu akşam start çekilişleri var; kaçta biter, kaçta yatarız belli değil.

Bugün böyle geçti, yarını sizinle paylaşmak ve yardım almak istiyorum. İnanıyorum, güzel bir gün olacak… Frankie Dettori ile Charlie Appleby’nin yanı sıra Panthalassa (DWC), Bathrat Leon (Godolphin Mile), Jontinuar (UAE Derby), Justin’in (Dubai Golden Shaahen) antrenörü Yoshido Yahagi ve Geoglyph (DWC), Equinox (Dubai Golden Shaahen), Dermo Sotogate’in (UAE Derby) jokeyi Christophe Lemaire’ün basın toplantıları var. Sorularınız bana aktarın, sizin adınıza bu görevi yaparım.

Yarın yeniden görüşmek üzere…